Voor vandaag staat er vooral een reisdag op het programma van Durango via Bloomfield en Cuba richting Albuquerque. Het is wat minder warm dan anders en dat komt ons goed uit. Volgens de beschrijving van de Duitse explorers Sylke en Gert gaan we vandaag een kijkje nemen bij de Lybrooks Badlands omdat daar ook wat mooie hoodoo’s te vinden zijn.
We volgen de aanwijzingen op en we ontdekken - zoals steeds - dat er afwijkingen zijn in zowel de afstanden die ze beschrijven als in de coordinaten die ze doorgeven van de verschillende bezienswaardigheden. We zijn er inmiddels een beetje aan gewend geraakt. Toch vinden we onze weg en komen aan bij de eerst groep hoodoo’s van de dag. Om ze te kunnen bereiken moeten we wel onder het prikkeldraad door. De hoodoo’s die we er aantreffen hebben een beetje de vorm van hamburgers: twee wat afgeronde delen met een wat ruwere laag ertussen. Voor ons heten ze nu hamburger-hoodoo’s. Het is niet zo’n groot veld dus kruipen we al snel weer onder de prikkeldraad door om naar de volgende hoodoo’s te gaan.
De weg is over het algemeen goed berijdbaar maar er zitten wel wat putten en washes in. De meeste washes zijn op het oog goed doorwaadbaar, maar bij een van de washes moet Jos er toch even uit om poolshoogte te nemen van de staat van de wash. Het ziet er allemaal nat uit maar de ondergrond blijkt stevig genoeg om de auto erdoor te rijden. Verder op de weg ligt een grote plas en als we daardoor rijden voelen we de auto onder ons wegglijden. Gelukkig is de modderplas net niet groot genoeg om er in vast te blijven zitten, want je moet er niet aan denken hoe je daar dan weer uitkomt in zo’n verlaten gebied. Dan komt er een wash waarbij we allebei onmiddellijk vinden dat we daar niet doorheen moeten rijden en dat blijkt terecht. Als we later het gebied te voet betreden blijken we op verschillende plaatsen weg te zakken of te glijden. Misschien hebben we niet het goede hoodoo-gebied, maar we vinden de hoodoo’s die wij zien niet zo bijzonder. Zijn we niet op de goede plek of zijn we te verwend geraakt? Of misschien wil je wel steeds spectaculairder hoodoo’s zien? Waarschijnlijk is het het eerste, want de foto’s die we gezien hebben van de Lybrooks hoodoos waren erg mooi. We keren om en besluiten de Lybroos Badlands voor gezien te houden en onze reis te vervolgen richting Albuquerque.
Onderweg stoppen we voor koffie in Cuba (NM). Daar had Jos altijd al naar toe gewild ; )
Dit Cuba is wel heel speciaal, een dorp van niets met slechts een benzinestation met daarbij een Mac. Omdat het de laatste stop is voor Albuquerque en er al mijlen niets langs de snelweg te doen was lijkt het wel of alle reizigers hier stoppen voor koffie of een snack. Het is een drukte van belang. Wij gebruiken de tijd om even onze weblog bij te werken en even wat foto’s te plaatsen bij de verslagen van de laatste dagen. Het schrijven van de verslagen is meestal niet zo’n klus, maar het uploaden van de foto’s vraag geduld omdat de host tamelijk traag is. Mar het lukt en dus vervolgen we onze weg richting Albuquerque. We stoppen uiteindelijk in Bernalillo - het leek een stip op de kaart maar het blijkt een stad van redelijk formaat. We checken in bij de Days Inn waar we een mooie grote kamer krijgen en duiken gelijk het zwembad even in. Het chloor spoelt alle stof van ons af.
Opgefrist rijden we nog even terug naar het begin van dit stadje, want iedereen raadt het al, er is natuurlijk weer een flink casino. Esmée zorgt ervoor dat onze verliezen in deze vakantie beperkt blijven door wat geld te winnen dat Jos verspeeld heeft. Zo blijft het in balans.
Reageer hier
