Met zo'n overnachting in Nederland begint je vakantie net een dagje eerder, met een uitgebreid ontbijt. Dat zou je op je eerste vekantiedag thuis net niet meer doen als je vertrekt. En dan met de shuttle naar Schiphol.
Inchecken blijft een crime met veel mensen die weg willen. Twee weken geleden was het een stuk rustiger, toen waren de vakanties nog niet begonnen. Nu staan overal lange rijen.
Als we die gepasseerd zijn zoeken we de lounge van British Airways op. Sinds vorig jaar is Esmee Silver Elite Member en dan mag je verpozen in de lounge. Jos heeft net zo veel air-miles, maar die moet het met een gewone member-status doen. Gelukkig mag hij met Esmee mee de lounge in. Dus hier zitten we dan, kopje cappucino, cake-je erbij, vanuit de sofa uitkijkend over het flight deck. Tja, het is soms afzien als reiziger. We kijken al een beetje uit naar de lounge op Heathrow. Daar hebben ze een paar jaar geleden een schitterende wacht lek gemaakt met alles erop en eraan. Valt het wachten alleszins mee.
In de lounge op Schiphol blijven we nog even zitten nadat er omgeroepen is dat het boarden gaat beginnen. We hebben geen zin in dat lange wachten bij de gate, we vergeten even dat je in de lounge laat wordt geattendeerd op het boarden zodat het er al rustig is. Als we uit de lounge vertrekken gaan we nog even langs de shop voor Sonicare-borstels en dan worden we al omgeroepen omdat we het vliegtuig vertragen en dat onze bagage van boord gaat als we er niet snel zijn.
Wij? Vertragen? We zetten er dus maar even de pas in, maar als je haast hebt is Gate 21 opeens eindeloos ver weg. En dan moet ook nog dringend naar het toilet. Het voordeel is dat bij de security meteen aan de beurt zijn en in het vliegtuig ook iedereen al zit. Wel zijn alle ogen op ons gericht en 4 minuten nadat we zitten vertrekt het vliegtuig. De vlucht is kort en verloopt voorspoedig. In Londen lopen we langs een plaatje dat Esmee graag op de foto zet met een bekend model (de beer), voor decoratiedoeleinden wordt er iemand naast geplaatst. Daarnanemen we weer plaats in de lounge, en met een goed glas wijn en een lekker hapje vermaken wij ons weer prima. Ja, dat wachten duurt zeker tot na de lunch...
De lunch is prima en we vergeten bijna de tijd. Zo kan het gebeuren dat we vandaag voor de tweede keer bijna te laat zijn voor het instappen en onze naam omgeroepen horen worden. Snel door de beveiliging en als we aan boord gaan wordt de deur achter ons gesloten. En dan zit je 10 uur in de lucht. Beetje hangen, beetje film kijken, beetje lezen, beetje proberen te slapen.
Uiteindelijk is daar Houston. Het vliegveld zijn wat gebouwen en wat landingstrips in een grote groene weide met slecht gras. Als we in de terminal zijn voelen we de vochtige warmte van Houston. En dan is er natuurlijk de lange wachtrij voor de douane. Het lijkt wel of die hier nog trager is dan elders in de USA. Als we eindelijk aan de beurt zijn - we zijn bijna laatst - neem de douanier ook bij ons uitgebreid de tijd. En dan kunnen we de koffers ophalen en onze huurauto gaan uitzoeken. We mogen uitzoeken, dat wil zeggen, we mogen in eerste instantie uitzoeken uit vier auto's die allemaal kleiner zijn dan wat we gehuurd hebben: een Jeep Grand Cherokee of gelijksoortig. Het zijn o.a. een Ford Escape, een Jeep Patriot, een Chrysler Voyager, of een Kia zonder vierwielaandrijving. Als we samen met een Duits stel klagen over het gebrek aan keuze en de kleine auto's in vergelijking met het contract mogen we uit nog wat meer auto's kiezen. Maar dan nog valt het niet mee, we zijn de afgelopen jaren ook steeds verwend met luxe auto's. Het is dat het in Nederland al nacht is want anders hadden we Jurgen kunnen bellen; hij weet de specificaties van bijna alle auto's en zou ons zeker hebben kunnen adviseren en daarmee 3 kwartier van wikken en wegen kunnen besparen. We vergelijken vooral de kofferruimte en uiteindelijk wordt het geen Jeep maar een gloednieuwe Misubishi Endeavor AWD met maar 93 Miles op de teller. Aanvankelijk mopperen we wat tegen elkaar over de auto (geen in hoogte verstelbare stoelen, geen sattelietradio, geen afdekplaat over de koffers en geen temperatuurmeter in de auto) maar uiteindelijk zal blijken dat we de auto de volgende dag al kunnen waarderen.
Dan snel naar de Walmart voor water, bier, cola en hopelijk een Garmin. Ze hebben er veel, maar helaas geen Garmin. Dat komt hopelijk een van de volgende dagen. Dan snel naar het hotel, snel inchecken, nog snel een drankje en dan slapen. In Nederland is het inmiddels 04.30 uur.
Reageer hier
