vrijdag 15 juli 2011

Dag 22: 5 augustus Bernalillo (NM) - Rio Rancho Badlands (NM) - Bernalillo (NM) 107 mijl



Voor vandaag hebben we niet echt een plan wat maakt dat we maar erg traag op gang komen. We besluiten uiteindelijk naar de Rio Rancho Bandlands te gaan, die zo’n 45 mijl van Bernalillo liggen, we moeten hiervoor een stuk terug over de highway 550 waar we gisteren over zijn gekomen. We willen een printje maken van de routebeschrijving maar de printer in het hotel werk niet. We worden verwezen naar het naast gelegen Holiday Inn hotel waar we terecht kunnen. Daar worden we hartelijk ontvangen door de manager. Jos mag mee naar zijn privé-kantoor om van zijn computer gebruik te maken. Je voelt je dan toch wel even zitten. Blijkt de pc geen pdf-bestandjes te kunnen openen,.. Maar de manager weet wel raad, en even later staat Jos achter de ontvangstdesk van het hotel de benodigde info uit te printen. De manager kent Rio Rancho wel, maar van de Badlands heeft hij nog nooit gehoord. Als Jos hem de printjes laat zien vindt hij het wel interessant, maar hij lijkt ook wat te schrikken van de TOPO info en de GPS-coordinaten. We krijgen zijn visitekaartje met telefoonnummer: als we vandaag hulp nodig hebben kunnen we hem bellen. Vriendelijk, maar we gaan er vanuit dat we dat niet nodig hebben. We maken nog even een stop bij de Wal-mart want dit weekend is het no-sales-tax weekend in New Mexico en Jos wilde nog iets kopen en dat scheelt veel. Helaas hebben ze niet de gezochte GPS, dus uiteindelijk hebben we vandaag een veel luxere uitvoering bij Amazon besteld (Garmin GPSMAP 60CSx) en die laten we met de expresspost bezorgen bij kennissen die we maandag zullen bezoeken. We hopen alleen dat zij dat ook goed vinden en niet tegen de postbode zeggen “familie Brand? die woont hier niet, neemt u het pakje maar weer mee terug”.
De weg naar Rio Rancho Badlands is goed aangegeven. Na de highway 550 gaan we de Cabezon Road op en daarmee de Ojito Wilderness in. De routebeschrijving toont qua afstanden een kleine afwijking met de afstanden die wij meten maar de wegen zijn niet zo rijkelijk aanwezig dus weten we dat we goed zitten. De weg is een dirtroad, maar is grotendeels erg goed berijdbaar. Soms moet je wel even een hek door om over privé-gebied van de indianen verder te rijden. De laatste 1,8 mijl zijn over een soort van hobbelig grasland en daar wordt Jos zijn rijvaardigheid dan ook op de proef gesteld. Na een uur op de dirtroads gereden te hebben parkeren we de auto en lopen richting het gebied waar de hoodoos zijn. Het ziet er mooi uit, zeker met die gekleurde badlands op de achtergrond. Het is een gebied om uitgebreid te voet te verkennen. Steeds weer over een heuveltje, stukje afdalen, en dan maar afwachten of er wel of niet iets te zien is. Soms komen we bij mooie hoodoos en (kogel)rotsen uit, soms “gewone” heuvels. Het is een soort van trial en error, maar wel heel leuk. Dit is echt geweldige vakantie: dirtroads en hoodoos.
Er zijn wat donkere wolken, en we zien dat het op afstand regent. Als er een behoorlijke wind op komt zetten keren we terug naar de auto, we willen in dit gebied niet graag met regen of onweer zijn. Uiteindelijk zullen we het droog houden.
Terug is de weg soms een discussiepuntje, kwamen we nou van linksvoor of van rechtsvoor? Dus Jos de auto uit en beide wegen bestuderen waar er verse bandensporen te zien zijn en zo komen we uiteindelijk weer in Bernalillo uit. Onderweg komen we af en toe een auto tegen en volgens goed gebruik groet je elkaar dan even. Als Esmée rijdt en enkele van de tegemoetkomende automobilisten niet teruggroeten ontdekken we bij Esmée plots een heel ander intuïtief handgebaartje.
Het is dan al 16.00 uur en we besluiten terug naar de Days Inn te gaan waar we afgelopen nacht hebben geslapen en ook voor komende nacht een kamer te boeken. Daarna zoeken (en vinden) we nog wat caches waaronder een goed gevuld Travel Bug hotel met 12 gasten (TravelBugs en Coins). We nemen de 2 TB’s die naar Europa moeten mee en laten er een achter. ‘s Avonds spelen we nog een spelletje in het lokale casino. Ondanks de dirtroad en de hike in de volle zon een redelijk relaxt dagje.
Morgen gaan we naar de tentrocks, wederom hoodoo achtige stenen en we zullen ook een stuk over de route 66 rijden.

Reageer hier