Zoals gewoonlijk op vakantie de eerste dag vroeg wakker, we rekken het tot 05.00 en gaan er uit. Tijd om de koffers een beetje te reorganiseren voor de komende dagen. Als we even op het balkon staan beslaan gelijk onze brillenglazen, zo veel vocht zit er in de warme lucht.
Dan gaan we naar buiten om even de omgeving te verkennen en om op zoek te gaan naar onze 100ste geocache. We zijn sinds een tijdje bezig met geocaching: het vinden van door anderen verborgen "schatten", meestal een doosje of kokertje met een papieren rolletje waar je op noteert dat je de cache gevonden hebt. Soms is het doosje wat groter en kun je er iets in achter laten en meenemen. Vlak voor de vakantie hebben wij onze eigen travel bug (schat) in een cache achtergelaten, die door het wisselsysteem van cache naar dage zal reizen en wij via internet kunnen volgen. Je vindt de cache aan de hand van coördinaten die je rechtstreeks krijgt of die je vindt na het oplossen van puzzels. In de buurt van het hotel liggen er ook een paar. Leuke manier om je omgeving te verkennen. We vinden de 100ste snel en hebben een Starbucks ontdekt voor een eerste koffie. Daarna vinden we nog drie caches voordat we naar het hotel teruggaan. De andere geplande cache is een voortuincache. Op het moment dat wij op de plek van de coördinaten aankomen arriveert ook net de glaszetter. We durven het niet aan om de cache te zoeken; enerzijds is het namelijk de bedoeling dat niemand ziet wat je doet (en de cache zo niet gestolen of vernield wordt) anderzijds lopen we het risico dat er en kleine afwijking in de coördinaten zit en wij dus in de tuin van buren gaan wroeten!
Dan vervolgen we onze weg naar downtown waar we ontdekken dat het op zaterdagmorgen heel rustig is. We bezoeken een beeldentuin, een expositie van studenten kunstacademie en het museum of contemporary art met een depressieve expositie in de kelder. Er is ook een Childrens museum, maar dat is echt alleen voor ouders en kinderen. Het is de eerste plek waar het echt druk is deze ochtend. Inmiddels is het beginnen te regenen, zachtjes.
We gaan naar de Galleria shopping mall en eten een broodje bij Subways. Ze lijken toch groter en lekkerder dan in Nederland. Je kunt natuurlijk eindeloos winkelen als je dat zou willen en we hebben inmiddels ontdekt dat heel Houston dat vindt. Het is een groot winkelcentrum met middenin een schaatsbaan waar kinderen les krijgen. Wij wandelen wat rond en vertrekken richting Galveston aan de kust.
Onderweg wordt het druppelbuitje een echte flinke regenbui en waar we eerder dachten dat alle mensen uit Houston gingen winkelen, ontdekken we nu dat een groot deel de dag doorbrengt in de auto op de snelweg. Het is heel druk op de weg. Zo druk dat we ondanks TomTom toch een paar keer net iets meer tijd nodig hebben om op de juiste rijbaan te komen waardoor we twee keer net een afslag missen en we even moeten omrijden. Uiteindelijk vinden we de juiste weg in deze kluwen van snelwegen. Als we bijna bij de kust zijn verdwijnt de regen en komt er een mooi zonnetje. We zien de eerste mensen op het strand; eigenlijk heel veel mensen op het strand.We hebben gelezen van het pontje van Galveston naar het schiereiland Port Bolivar dat begeleid wordt door dolfijnen en dat willen we natuurlijk wel eens meemaken. Ondanks de lange rij auto's staan we snel op de pont en zoals beloofd zijn daar de dolfijnen. Ze zwemmen bij de pont en ze spelen in het water zodat het lijkt alsof ze hun kunstjes vertonen. Op het schiereilandje aangekomen rijden we naar de kust waar we een typerende bouwstijl ontdekken: houten, gekleurde huizen op palen. In alle soorten en maten, en omdat we in Texas zijn - everything is bigger in Texas - natuurlijk ook de grootste formaten.
Amerikanen rijden met hun auto naar de kust en natuurlijk ook op het strand. Alleen heb je daar dan wel een auto voor nodig die dat kan, met high clearance en 4WD. We zien nog hoe twee dames met een personenauto ook het strand op zijn gegaan, maar er bij het weggaan stranden in het mulle zand. De wielen draaien tevergeefs rond en maken mooie zandfonteinen. We wachten de uitkomst van dit tafereel niet af omdat we het pontje terug willen nemen om naar onze eindbestemming voor vandaag te rijden: Clute.Hoewel sommigen de kustweg bij Galveston niet mooi vinden - veel te toeristisch - doet het voor ons toch wel vriendelijk aan. Het is een langgerekte boulevard met aan de ene kant strand en aan de andere kant de hotels en souvenirwinkels. Beetje Zandvoort, maar dan veel groter, veel langer en veel meer.
In Clute checken we in bij de Days Inn. Clute is een klein plaatsje op enkele kilometers van de kust, midden tussen de olieraffinaderijen. Een beetje als Pernis, maar dan veel ... (je snapt het al) ... veel groter.
We eten bij Seafood by Joy, een klein Koreaans tentje waar we de enige klanten zijn, afgezien van wat Koreanen die samen met de eigenaren aan tafel zitten. Als we bestellen volgt er eerst een discussie tussen serveerster (dochter) en kok (moeder) of iets er wel of niet is. Als we melden dat we ook best bij hun aan tafel willen komen zitten met al dat lekkers krijgen we van de eigenaar allebei spontaan een kopje Koreaanse soep met tonijn, groenten en pepertjes. Heerlijk, maar heet en als we zeggen "heet"... Volgens recensies moet je hier vis eten, dus dat doen we. Het eten is simpel maar prima, dus met een iets te vol buikje keren we naar ons hotel terug waar we snel in slaap vallen.
Reageer hier
