Vandaag gaan we op weg naar het “Duitse gedeelte” van Texas: de regio van Fredericksburg. We zouden dit deel ook goed kunnen bezoeken vanuit Austin op weg naar Del Rio wat we later deze week zullen rijden, maar omdat dat al een hele lange dag zal worden doen we dat niet en trekken we er vandaag op uit.
Bij het hotel zien we collectanten die geld inzamelen voor de kerk. Dit zagen we deze vakantie al eerder: de hitte werd toen door de collectanten getrotseerd om bij de verkeerslichten te gaan staan en alle auto’s langs te lopen als het licht op rood staat.
We gaan naar Herotes wat op een goed half uur rijden van San Antonio ligt. We kunnen kiezen tussen het upper & lower level op de snelweg maar voordat we het beseffen zitten we al op het upper level. Dat rijdt vast ook veel prettiger dan dat er nog auto’s boven je rijden. In Herotes zien we een sigaren-factory outlet en Jos, die doorgaans niet rookt, heeft de gewoonte om op vakantie altijd een sigaar te roken. Hij laat zich adviseren en met twee sigaren van de grootste sigarenfabriek van Texas vervolgen wij onze reis naar de John T. Floore's Country Store in Old-Town-Helotes.
In Floore's is Willie Nelson ooit als kleine artiest begonnen. Sinds die tijd is er ook weinig veranderd: aan de buitenkant hangt nog de aankondigingen voor zijn optreden. Verder stelt het dorp niet veel voor, er zijn wat rommelschuren met antiek, die wel leuk zijn om door te lopen, maar het zorgt er niet voor dat Herotes een onuitwisbare herinnering zal worden. We vervolgen de weg naar het dorpje Bandera, dat we als een van de dit-moeten-julie-zien-tips hebben meegekregen. Het is klein en heeft enkele (toeristen)winkeltjes. We hebben het allemaal snel gezien. Het lijkt erop dat we net iets te vroeg in het dorp zijn, want over twee dagen is het hier de National day of the American Cowboy. We vervolgen onze weg door de Hill County. De omgeving is glooiende landschap en af en toe een ranch. Niet wat we vooraf verwacht hadden bij Texas, maar wel erg mooi. De wegen heten hier ook opeens geen FM meer (Farm to Market road) maar Ranch road.
Dan naderen we Fredericksburg. We stoppen even bij das Peachhouse waar ze wijn maken en allemaal potjes met sauzen en dressings. Er is een perziken-boomgaard achter de winkel die we mogen bezoeken en er wordt vers perziken-ijs gemaakt. Het is een erg leuk winkeltje, de wijn die ze serveren is een hele vieze zoete eigengemaakte chardonnay. We lopen nog even naar de boomgaard waar meteen de eigenaar in een pickup-truck stopt om een praatje met ons te maken en wat uitleg te geven over de boomgaard. We mogen van de eigenaar tussen de bomen doorlopen en kijken waar we maar willen. vervolgens verdwijnt de eigenaar met zijn auto weer tussen de bomen.In het dorp zelf willen we eigenlijk gaan eten bij de Auslander Biergarten maar die is gesloten op woensdag waardoor we bij de Brewery belanden voor de lunch. We vinden het nog te vroeg voor een biertje dus we geloven zo wel dat ze goed bier maken. Jos eet echte Duitse worsten en Esmée gaat voor de sandwich. Het smaak maar zo-zo en als we klaar zijn met eten heeft Jos opeens zijn kies in zijn hand (het waren hele taaie worstjes). Een paar jaar terug verloor hij ook al een kies op vakantie dus het wordt al bijna een traditie. We bekijken de winkeltjes van Fredericksburg en gaan nog langs een proeflokaal van een winery. Bij deze winery kun je alleen 6 wijnen voor $10,= proeven. Maar 6 wijnen als je nog moet autorijden is toch wat veel van het goede. Dat gaan we niet proberen dus we rijden verder.
Dan stoppen we in het dorp Luckenbach wat vroeger een dorp was en tegenwoordig een ghostown is met 3 inwoners. Maar wel een heel bijzondere ghosttown. Voor country liefhebbers is dit een soort heilige plaats. Waylon Jennings & Willie Nelson hebben er jaren geleden een lied over gezongen en sindsdien is de plaats bekend geworden. Het dorp Luckenbach bestaat uit vier gebouwen, een postkantoor (dat niet meer in gebruik is) met bar, twee huizen en een grote feestschuur waar optredens verzorgd worden. Als er wordt opgetreden is het hier een drukte van jewelste, iedereen die van country houdt komt dan hier bijeen. Het dorp kent een reputatie die groter is dan iedere werkelijkheid en zo moet dat ook blijven. Als wij er zijn, zitten er achter het cafe twee bebaarde zangers die het aanwezige publiek vermaken met hun liederen. Het publiek drinkt een biertje en geniet ondanks de hitte van dit gratis matinee-concert. Het is echt heel leuk om hier geweest te zijn. Maar we “moeten” weer verder en gaan naar de Sister Creek Vineyards. In de tastingroom, die het qua uiterlijk niet haalt bij die waar we eerder vandaag waren, is een alleraardigste man aan het werk. We maken een praatje en dan krijgen we de self guided tour uitgereikt en kunnen we een kijkje nemen in het gebouw waar de wijn gemaakt en opgeslagen wordt. Na afloop willen we wel wat proeven en hier lijken ze te begrijpen dat kleinere varianten handig zijn, dus proeven we er 4. Jos spuugt het netjes uit zoals dat hoort bij proeven, Esmée vindt dat natuurlijk zonde en slikt het door. De chardonnay wordt helaas niet heel koud geserveerd, we proeven ook nog een Merlot, Pinot Noir, en een Blend.
We kopen 2 flessen en een glas als souvenir en gaan weer op weg. Nu naar Boerne. De route, in dit gebied van perziken en tomaten, is wederom erg mooi en heuvelachtig. Er wordt in de “dalen” gewaarschuwd voor de hoge waterstand bij tijden van flood. Een meetstok aan de kant van de weg moet dan aantonen hoe hoog het water staat zodat je in kan schatten of je er door kunt of niet. We zijn blij dat het zonnetje schijnt. Boerne brengt voor ons niet wat wij zoeken en na een lekker Ben & Jerry’s ijsje gaan we terug naar het hotel in San Antonio. Hier laten we ons van de sportieve kant zijn en lopen 5 km op de loopband in het hotel. We sluiten de avond af met een maaltijd bij Denny’s waar blijkt dat het begrip senior wel heel ruim is, want Jos mag kiezen uit het senioren menu!
Reageer hier
