Dag 28: 11 augustus Fairfield (TX) - Houston (TX) - London (UK) - Etten-Leur (NL)

Het lukt ons ieder jaar toch weer om de koffers ingepakt te krijgen en ook dit jaar is er geen probleem. En dat terwijl er tijdens de reis toch het een en ander van koffer wisselt waardoor de volume- en gewichtsverhouding best wel verandert. We hebben geleerd minder mee te nemen maar toch blijkt ieder jaar weer dat we zaken meenemen die we niet gebruiken.
Op de terugreis naar Houston stoppen we onderweg even bij The Woodlands, een stad op 20 kilometer van Houston waar ze ook nog een leuke Mall hebben die we even kunnen bezoeken. Het onderbreekt onze reis een beetje. Voor het eerst deze vakantie begint de dag met donkere wolken, die pas tegen de tijd dat we uit Houston gaan vertrekken plaats maken voor de blauwe luchten die we 's morgens gewend waren.
Het inleveren van de auto gebeurt vlot en hoewel we aanvankelijk onze bedenkingen hadden bij deze Mitsubishi, bleek hij tijdens de reis meer dan voldoende te beantwoorden aan onze verwachtingen voor off te road gebruik.
We kleden ons snel om van t-shirt en korte broek in reiskleren die ook in een frisser klimaat en tijdens de reis in het vliegtuig zullen voldoen. En dan in de bus naar het vliegveld. Het is toch een heel gedoe om met alle koffers en handbagage te verplaatsen en bij het vliegveld aangekomen blijkt dat we een rugtas in de shuttlebus hebben laten liggen. Snel terug naar het transferstation van de huurauto's en onderweg zoekt de chauffeur van het busje waar Jos ingesprongen is contact met de centrale en daar blijkt de rugtas al aangekomen. Al met al kost het een half uurtje extra, maar gelukkig waren we op tijd en als alle koffers ingecheckt zijn kunnen wij op ons gemak naar de lounge - Esmee blijkt nog steeds Silver Elite Member bij British Airways - om aangenaam te wachten op onze vlucht.
Maar voordat we daar aankomen moeten we wel door de security-check. En daar wordt Esmee plots behaldeld als een halve crimineel die meer dan normaal gecheckt wordt. Zo wordt haar verteld dat er een telefoontje binnen is gekomen en dat ze maar beter kan vertellen wat ze bij zich heeft; nu kan het nog. Ze wordt gevisiteerd en haar handen worden gecontroleerd op aanraking met drugs. Esmee is vooral verbaasd en natuurlijk blijkt ze geheel onschuldig, maar je schrikt er toch even van als ze insinueren dat je verboden middelen bij je zou hebben of zou hebben gebruikt. Gelukkig kunnen we even bijkomen in de lounge.
De vlucht verloopt voorspoedig en een half uur voor schema komen we aan in Londen waar we ruimde tijd hebben om nog even ons reisverslag bij te werken (de foto's komen de komende dagen).