Vandaag gaan we naar het Big Bend National Park, dus eerst gaan we naar de Walmart wat boodschappen doen want onderweg zullen we niets meer tegen komen en is het gedaan met de fastfood-lunches en worden het gezellige picknicks. We stoppen nog even bij de dollar tree, een soort action, waar alles 1$ per stuk kost. We kopen er onze jaarlijkse nieuwe halsbandjes voor de poezen en nemen ook nog een cadeautje voor Medy, de poes van ons moeder mee.
Onderweg worden we aangehouden door de border patrol, maar alles is in orde en na het bekijken van de paspoorten mogen we doorrijden. De weg is rustig, we zien bijna geen ander verkeer en de omgeving is echt prairie landschap. Naarmate we verder komen zien we steeds meer gesteente en canyons. Steden zijn leuk maar hier worden we pas echt blij van! Dit geeft het echte vakantie gevoel. We maken een stop in het dorp Langtry waar judge Roy Bean vroeger vrederechter was.
Roy was een bijzonder mannetje, dat een bijzondere manier van rechtspreken had. Dat gebeurde in zijn saloon The Jersey Lily, want hij was ook nog kroegbaas. De rechtszaken werden dus afgewisseld met een biertje.Roy was helemaal dol op de Engelse operazangeres Lily Langtry, die hij probeerde over te halen bij hem in zijn saloon te komen zingen. Tijdens zijn leven is dat helaas voor hem nooit gebeurd, hij stierf 10 maanden voordat ze Langtry bezocht.
We maken bij het vistors center gebruik van de picknicktafel die heerlijk in de schaduw staat en er is wat wind. Hier is het goed toeven.
Als we vertrekken gaat Esmee achter het stuur zitten en dat is een belevenis op zich, want hoewel er geen ander verkeer is (ze hoeft in 115 Miles niemand in te halen en zal zelf ook niet ingehaald worden) rijdt ze -voorzichtig uitgedrukt- niet geheel ontspannen. In het dorp Marathon willen we koffie drinken en de foto's uploaden. Marathon blijkt echter een heel klein dorp te zijn waar zaterdag de lokale rustdag schijnt te zijn want alles is gesloten. 
Maar soms moet een men creatief -of brutaal(?)- zijn en we strijken neer op het terras van Marathon Coffee, installeren de laptop en schenken onszelf, bij gebrek aan koffie, een bekertje cola in. Het ontbreekt ons alleen aan stroom. In de tijd dat we er zitten komen er maar een paar auto's langs en het heeft er alle schijn van dat in dit verlaten dorp niemand ons hier heeft opmerkt terwijl we direct aan de highway zitten. We sms-en nog even naar Gonny & Gerard die bijna naar Turkije vertrekken waar hun zoon namens Nederland mee zal doen aan de Europese Jeugd Olympische kampioenschappen hoogspringen. Als de laptop leeg is gaan we verder richting Big Bend. Op de weg naar Big Bend komen we weer langs een border controle, inclusief de vele camera's. We worden wel op de gevoelige plaat vastgelegd maar mogen doorrijden, De weg naar Big Bend is lang en eenzaam. Ter afwisseling van het mooie vlakke landschap zien we drie wilde zwijnen, grappig om te zien. Als we het park binnen rijden is het 18.00 uur en is het tolhuisje al gesloten net als het even verderop gelegen visitor center. We hebben al een entreebewijs want onze nationale parkpass van vorig jaar is nog tot 1 augustus geldig, maar we hadden wel graag een parkmap gehad want onze info over het park zit in de koffer. Het motel moeten we via de bewegwijzering vinden. Dit is niet lastig want de wegen in het park zijn dun gezaaid.
Wel is het jammer dat we zonder map geen afstanden in kunnen schatten en de weg duurt eindeloos. Maar door de mooie planten, cactussen en roofvogels is het geen straf. Om 19.00 uur zijn we bij de mountainlodge aangekomen en reserveren we meteen een tafel in het restaurant dat tot 20.00 uur open is. We moeten even wachten want de tafels moeten nog schoongemaakt worden dus rijden we even een paar meter verder naar ons huisje wat er goed uitziet. Het eten is goed en het restaurant erg gedateerd.'s Avonds zitten we nog heerlijk met een wijntje op het balkon. Als het donker is geworden krijgen we bezoek van 2 stinkdieren en 2 vosachtige dieren die hier zeker vaker komen want ze schrikken niet van de flits van het fototoestel. Het stinkdier is duidelijk de baas want als de vos in haar buurt komt jaagt ze hem succesvol weg. Wat een geweldig schouwspel !Reageer hier
