Het hardlopen van gisteren is redelijk goed bevallen dus staan we om 8 uur al weer op de loopband voor de 5 km. Jos gaat als een speer; hij heeft het goede tempo snel te pakken. Esmée heeft wat meer opstartproblemen en moet de band tussendoor even stop zetten voor een slokje water of een stevige wandelpas. Uiteindelijk bereiken we allebei de op het schermpje zichtbare finish en gaan we terug naar de kamer om te douchen en in te pakken. Wat een spullen kan een mens om zich heen verzamelen; hier een tasje, daar een zakje en dan natuurlijk overal die schoenen van ons. Maar we krijgen alles ingepakt, checken uit, betalen de parkeerkosten van $ 65,= (slik) en gaan op weg naar het King William Historic district, ten zuiden van downtown San Antonio. We gaan eerst naar de lokale VVV voor wat informatie en daar treffen we een alleraardigste man die ons van de nodige info voorziet. De mogelijkheid bestaat om een “guided tour” door de buurt te doen, maar wij zijn niet van die groepsmensen dus willen graag zelfstandig wandelen.
Geen probleem en de man geeft de nodige informatie. Als hij hoort dat we later deze vakantie naar Big Bend National Park gaan, krijgen we de tip om naar Marfa te gaan, ten westen van Alpine. Het is een klein dorp waar er spectaculaire lichtinvallen te zien moeten zijn: mensen komen van heinde en verre om er naar te kijken. Wij hebben er nog nooit van gehoord, of op het forum over gelezen. De vriendelijke host geeft ons verschillende internet printjes mee over Marfa. Dan kijken we nog even bij de kooktijdschriften die er tussen de toeristenfolders staan, want Jos mist het koken toch wel erg, en dan gaan we op weg door de neighbourhood. Er staan hele mooie kolonialen huizen a la pipi langkous, maar dan in de chique variant.
Hoewel chique, eind 1800 was het chique, nu hebben sommige huizen wel erg veel achterstallig onderhoud en je vraagt je af wanneer het dak in zakt. Dit hebben we sowieso al veel gezien deze vakantie: de bewoners lijken onvoldoende geld te hebben om het huis te onderhouden en op een gegeven moment stort het in elkaar en verlaten de bewoners het pand en blijft de bouwval alleen achter. Maar dat het hier in dit district ook zo is verbaasd ons. Je kan je toch niet voorstellen dat de huizen bij het Mastbos er zo bij zouden staan. Maar overwegend is het mooi en groot.Een van de woningen lijkt toegankelijk maar als we er heen gaan blijkt dit alleen te zijn van de guided tours. Hoe mooi en groot de huizen echt zijn zullen wij dus niet weten.
Terug naar de auto komen we langs een piepklein koffietentje waar we een hibiscus thee halen en een lekker broodje. We weten niet precies of dit nou ons ontbijt is of onze vervroegde lunch.
Daarna stellen we de Tom Tom in op de 2 outletcentra in San Marcos waar we een klein uurtje later aankomen. Hoewel we niets nodig hebben, laten we ons toch verleiden tot de nodige leuke aankopen bij de stores van Tommy Hillfiger, Gap, American Eagle Outfitters, Champion en Aeropostale. We kunnen bijna niet meer lopen van de zekere voeten. Met behoorlijk wat tasjes en echt maar een paar dollar lichter vervolgen we de weg naar de eindbestemming van vandaag: Austin, de hoofdstad van Texas.
Het shoppen heeft langer geduurd dan verwacht dus komen we in de (kleine) spitsfile terecht en rijden we voorbij downtown naar Austin Noord waar we slapen in de North Austin Inn & Suites.
We hadden vooraf gedacht om in de stad te eten waar je zicht hebt op de vleermuizen die ‘s avonds in grote getale uit vliegen, maar we eten vlak naast het hotel bij de chinees.
Dit jaar zijn we een goede week in “bewoond gebied” geweest voordat we morgen onze dag naar het buitengebied vervolgen. Andere jaren gaan we eigenlijk na een dag of twee al naar afgelegen gebied en komen we dus niet in de verleiding van het Amerikaanse eten dat in grote getale aanwezig is, dit jaar is dat dus echt anders. We hebben de indruk dat we nu al wat extra kilootjes met ons meeslepen. Dat lopen we er wel af zeggen we maar tegen elkaar.
Reageer hier
